Acrybia

Gdy ju¿ nic nie zosta³o

Acrybia
Gdy już zgasną wszystkie światła
I nie ma już nic
Tylko lęki
Tylko lęki
I strach
Ciemność jest tylko brakiem światła
A tu naprawdę nie ma już nic
Tylko lęki
Tylko lęki
I strach
Irracjonalny i nienazwany
Bez formy, kształtu, imienia
Wszechmocny, nieskończony
Doskonały strach
Nie ma tu czasu ani powietrza
Minuty zamierają
Duszą się
Opadają
W niebyt
Bo tu nie ma już nic
Lęk przed utratą zniechęca mnie do posiadania
A to co już mam, wiem, że kiedyś stracę
Więc nie mam już nic
Forma, entelechia, byt
Nikt nie jest naprawdę wolny
Wolni mogą być tylko szaleńcy
Nie widzę tu już żadnej przestrzeni
Nie czuję tu już nic
Tylko lęki
Tylko lęki
I strach
Nie chcę walczyć ani rozpaczać
Już tylko bezmiar pustki
Czerń nieba
I brak gwiazd
Już nie zostało nic
Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!