Bart kaëll

Maritza

Bart kaëll
Daar in dat land bij de rivier
Duizend mijlen ver van hier
Waar ik ooit geboren ben
Waar ik zoveel mensen ken
Bij hun naam

Ooit trok ik uit dat land toen weg
Ik heb nooit vaarwel gezegd
Want ik dacht 'ik kom terug'
Toen ze zwaaide op de brug
Ik moest gaan
En ik zong lalala...

Daar in dat land bij de rivier
Woont een meisje ver van hier
Zij gaf mij een talisman
Zodat ik nooit vergeten kan
Hoe ze heet

Maritza is haar lieve naam
In haar ogen blinkt een traan
Want ik ben plots weggegaan
Terwijl zij achterbleef
En ze weet

Nee, die komt toch nooit terug'
Hij vergeet me wel heel vlug
Toen ze zwaaide op de brug
Werd haar wereld zo leeg
Oh zo leeg
En ze zong lalala...

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!