Nog even

Vanmorgen zat een kleine blauwe vogel voor 't raam
En wat 'ie twinkeleerde leek een beetje op je naam
Ik kreeg ineens een vreemd en overweldigend gevoel
Want alles om je heen gebeurt toch altijd met een doel
En later op de morgen kwam die onverwachte brief
En door m'n tranen las ik woorden als: 'Ik heb je
lief'
En toen ik opkeek vloog die blauwe vogel weer voorbij
Een teken van geluk, 't kwam weer goed met jou en mij

Je schreef: "Ik kom terug, ik kan niet langer zonder
jou"
Ik weet nu dat ik ondanks alles toch nog van je hou
't Leek een ogenblik nog op een droom en irreeel
Maar toen ik 't geloofde, wat ik las, werd 't mij
alles te veel

refr.:
Maar nu: Nog even, nog even, nog even
Ik loop te zingen en te zweven
Je hebt me alles weer vergeven
Je komt terug
Nog even, nog even, nog even
Dan kan ik al m'n liefde geven
Ik kan weer lachen en weer leven
Je komt terug

Je foto had ik weggestopt, ik zag 'm liever niet
Want iedere herinnering, die deed me zo'n verdriet
Nu haal ik 'm tevoorschijn en ik druk 'm aan m'n hart
Ik voel me zo gelukkig, zo verlegen en verward
Wat zal ik moeten zeggen op dat wonderlijk moment
Dat jij je koffer neerzet en er werkelijk weer bent
Ik denk dat ik zal zwijgen met je armen om me heen
Ik zal wel moeten huilen want ik was zolang alleen

refr.

Nog even, nog even, nog even
Je hebt me alles weer vergeven
Nog even, nog even, nog even
Dan kan ik al m'n liefde geven
Ik kan weer lachen en weer leven
Je komt terug