Tien plekken

Als alles gewikt is en gewogen
Als vriend en vijand zijn geteld
Je weet, wat waar is, wat gelogen
In woorden en in ogen

De vorm van dingen gaat vervagen
De namen weet je soms niet meer
Gezichten onthou je nog bij vlagen
Je hebt zo van die dagen

Dan zijn er plekken om nooit meer te vergeten
Tien plekken om terug naar toe te gaan
Tien plekken, getogen en geboren
Gewonnen en verloren

En ben je dan zover gekomen
Dat heimwee op jou geen vat meer heeft
Je een naam, een plaats hardop kan dromen
Ze jou voor ogen komen

Een sfeer, een stem, een situatie
Een kleur, een oude melodie
Een geur, een vage associatie
Een hevige sensatie

Zo zijn er plekken om nooit meer te vergeten
Tien plekken om terug naar toe te gaan
Tien plekken, van stilstaan tot bewegen
Als bakens langs de wegen