Vrouwtje in kooitje

Denk je ooit nog aan mij
Geef je nog wel om mij
Of zijn de beelden uit onze lente
Weggewist van jouw lei
Ja, 't gaat ook zonder jou
Ik red me zonder jou
Grijs zijn de dagen
Zwart zijn de nachten
En voor de rest laat ik alles blauw-blauw

Soms lijkt het of het oude spel opnieuw begint
Ik hoor je stap, je stem die mij al warm omspint
En ik huil en ik lach tegelijk als een kind
Maar ach tja

Over de tafel heen
Kijk je dwars door me heen
Want zelfs wanneer jij tastbaar dichtbij bent
Laat je me nog alleen
Aan stil verdriet ten prooi
Hou ik me in de plooi
Ach, jij merkt toch niets van mijn verlangen
Jij vliegt weer uit en laat mij in mijn kooi

Nee, er is aan ons oude spel geen nieuw begin
Het doet er weinig toe of ik jou nog bemin
Of ik huil, dan wel lach 't heeft geen enkele zin
Dus ach tja

Denk je ooit nog aan mij
Geef je nog wel om mij
Grijs zijn de dagen
Zwart zijn de nachten
En voor de rest laat ik alles blauw-blauw