Ölsem de bir kalsam da bir

nasýl da deðiþtin birden
sanki sen deðildin
baþýn üstüne yeminler eden

nasýl da deðiþtin bilmem
sanki sen deðildin
aþk uðruna ölmekten bahseden

mektuplarýn da olmasa
kendimden þüphe duyardým
yanýlan ben miyim diye

þiirlerin olmasa
aklýmý oynatýrdým
inanamazdým gözlerine

ne yazýk
ne yazýk ki gerçek bu

ölsem de bir kalsam da bir
senin için yok hiç farký
yýllar önce unutulmuþ
dillerden düþmüþ bir þarký

gitsen de bir dönsen de bir
benim için yok ki hiç farký
sanki çoktan unutulmuþ
dillerden düþmüþ bir þarký

bir hýçkýrýk boðazýmda
kalbimi parçalayan
bir isyan büyür boðum boðum

sanki ani bir fýrtýna
önünde kuru bir yaprak gibi
savrulup durduðum

biliyorum, kader deðil
kendi ellerimle kazdýðým
bu mezarý ben kendime

ölüp gitmek hüner deðil
gelde anlat bunu
sýzým sýzým sýzlayan kalbime

ne yazýk dönüþ yok artýk geriye