Ballade van een mars

de mens bestaat al weer een hele tijd
als je goed nagaat is dat niet normaal
gezien het onomstotelijke feit
van de schepping af de mens massaal
de vuist gebruikt, de knots, het glimmend staal
of wat maar valt of brandt of pijlen schiet
of stenen of een snelle laserstraal
maar zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt de mensen niet

de mens beweegt zich al een eeuwigheid
op achterpoten voort dus verticaal
al is hij ook tot kronkelen bereid
marcheren blijft zijn mooiste ideaal
voorop een luitenant of generaal
die schreeuwt in koeterwaals of in Sanskriet
de mars is daarom internationaal
maar zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt de mensen niet

en hoe de mens ook om zijn doden schreit
en aanroept in zijn machteloze taal
hij is de koers van meet af aan al kwijt
hij hoort het fanatiek vertreksignaal
maakt passen op de plaats op wereldschaal
zo won de waanzin steeds van het verdriet
zo werd de aarde moe en dor en vaal
maar zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt de mensen niet

prinsheerlijk in je stoel bij het journaal
zie je opeens een nieuwe satelliet
dat doet je denken aan een oud verhaal
maar zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt
zelfs dat beweegt je niet