't aristocraatje

Als zuig'ling in de wieg gevierd
Met kant en strikjes opgesierd
Is hij de trots van pa en maatje
't Aristocraatje
Men vliegt als hij slechts even zucht
Men haalt de dokter als ie kucht
En grootmama vindt hem 'n plaatje
't Aristocraatje

Dan komt de tijd voor 't instituut
Men zegt niet: 'school', dat is zo bruut
Ja, spreek maar Frans, heus, hij verstaat je
't Aristocraatje
De knecht noemt hem al 'jongeheer'
En in de keuken, keer op keer
Vat hij de dienstbooi bij d'r baadje
't Aristocraatje

't Gymnasium komt aan de beurt
Daar wordt reeds druk door hem gegeurd
Maakt al met 'meisjes' flink 'n praatje
't Aristocraatje
Hij denkt zich o, al reeds zo wijs
En geeft daarvan graag 'n bewijs
't Liefst door 'n Latijns citaatje
't Aristocraatje

Daarna verbeuzelt hij z'n tijd
Dan aan 'n universiteit
Speelt graag 'n slordig baccaraatje
't Aristocraatje
Hij is blase, hoewel nog jong
Speelt uit verveling dan 'ping-pong'
'n Onbeduidend personaadje
't Aristocraatje

De renbaan ook bezoekt hij trouw
En is Fortuna hem getrouw
Slaat hij daaruit 'n aardig slaatje
't Aristocraatje
Gaat wekenlang soms niet naar bed
En heeft een kleur als 'n skelet
Hij lacht als pa hem zegt: "Dat laat je!"
't Aristocraatje

En is ie dan gepromoveerd
Is meestal z'n fortuin verteerd
Maar och, hij weet nog wel 'n gaatje
't Aristocraatje
'n Schatrijk huw'lijk zal ie doen
En zo verguldt ie z'n blazoen
't Zij met 'n dikke of 'n graatje
't Aristocraatje

En heeft ie het zo ver gebracht
Dan volgt de eerste huw'lijksnacht
Maar ach, wat treurig kandidaatje
't Aristocraatje
Haar ijdelheid wordt zwaar gestraft
Daar ligt ie nu, d'r man... hij maft
En dan alreeds denkt ze: Ik haat je
Aristocraatje

En dan... dan volgt een droef bestaan
Waar bei 'n and're weg op gaan
Hij zoekt zich wel 'n 'kameraadje'
't Aristocraatje
En ook mevrouw zoekt zich vertier
Zoals men zegt met de koetsier
Zo wordt misschien nog eens papaatje
't Aristocraatje