Kleur van liefde (de italiaanse gastarbeider)

Jaren is het al geleden, 'k was nog bij m'n eerste baas
Die bloedhond zat je steeds achter je broek te rauzen
Blaasjepikken was er nooit bij, dus je popelde naar 't meisje
Met het karretje: dan was het even pauze

En jawel, daar stond ze naast je
En je dorst haast niet te kijken
Hoe ze vriendelijk je mok vol koffie goot
Ik was stapel op Giovanna en ik bloosde tot m'n navel
Want je weet: De kleur van liefde is toch rood

Maar ze zag niks van mijn blos en van de bobbel in m'n broek
En 'k had 't hart niet, iets te zeggen of te vragen
Tot ik voor de eerste mei op het San Marcoplein moest zijn
Om in de mei-optocht een rooie vlag te dragen

En jawel, daar liep ze naast me
En ik dorst haast niet te kijken
Naar Giovanna, met d'r hals en benen bloot
Zwetend kneep ik, met een kop als vuur, de hoge vlaggestok
Want ach, je weet, de kleur van liefde is ook rood

Maar al gauw deed ik de tweede stem, als zij 'Bandiera Rossa'
Zong, 'Marianne' en 'het doel waarnaar wij streven'
En diezelfde avond sloten wij de rijen, om getweeen
't Heilig ideaal aan 't zwoegend volk te geven

En jawel, daar lag ze naast me
En ik dorst haast niet te kijken
Dus mijn handen deden wat het oog verbood
Met de vlag over ons heen was je twee hommels in een roos
Nou ja, je weet: de kleur van liefde is ook rood

Nog voor Sint Margriet stond vast
We zouen trouwen daags nadat de eerste aanbetaling
Op het bed gedaan was
Toen besloot mijn baas: De tent gaat dicht
En dat gaf grote stennis
Demonstraties, knokken, bullepezen, traangas

En jawel, daar vocht ze naast me
En ik dorst haast niet te kijken
Want er vloeide bloed bij stromen in de goot
'k Zei: "Naar huis! Ze slaan je groen en geel"
Maar zij wist niet van wijken, want je weet
De kleur van liefde is ook rood

We verloren, zoals meestal
Voortaan kon ik alle weken
Bij een ambtenaar m'n hand op gaan staan houen
Maar dat hing me gauw de keel uit
En ik ben als gastarbeider
Vloekend naar het kille noorden komen sjouwen

En jawel, daar staat ze naast me
En ik durf haast niet te kijken
Ik ontnam haar wat Italie haar bood
Maar Giovanna, solidair
Al ziet ze blauw van de kou
Roept lachend
"Ook in Holland blijft de kleur van liefde rood!"