Jules de corte

Het land van de toekomst

Jules de corte
Ik heb twee duiven opgelaten, hij en zij
Door simpelweg hun vleugels los te winden
Ze zouden vrijwel zeker, volgens mij
Moeiteloos de juiste richting vinden

refr.:
Naar 't land van de toekomst, 't toekomstige land
Naar 't land van de toekomst, 't toekomstige land

Ik heb ze afgewacht, totdat de avond viel
Maar nooit is er een spoor van hen gevonden
Met duidelijke twijfels in m'n ziel
Heb ik toen twee raven uitgezonden

refr.

Maar ook de raven zijn helaas nooit weergekeerd
Ik durfde er met niemand over praten
Omdat je tot het laatste toe probeert
Heb ik toen twee mussen losgelaten

refr.

De beide mussen kwamen weer, maar vraag niet hoe
Ze hebben in mijn hand de geest gegeven
Waar glijden we in 's hemelsnaam naartoe
Als er zelfs geen vogel meer kan leven

refr.

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!