Lied van het leven

Stralend in 't wit gestoken, met een grenzeloze lach
staat de bruid op de stadhuistrap, haar belangrijkste dag
Met z'n zwarte kloffie, de bruidegom vol chagerijn
"ik betaal het hele zootje, dus het mot gezellig zijn"

Met een grote fopspeen, ligt de kleine spruit
in de wieg, de vader deelt beschuit
en hij denkt, onder dit festijn
"ik betaal m'n eigen zoontje, dus hij mot gezellig zijn"

Stralend in 't wit gestoken, met een grenzeloze lach
staat z'n dochter op de stadhuistrap, haar belangrijkste dag
de vader staat er lachend bij
"iemand anders betaalt het zootje dus nu mag 't gezellig zijn"

In het zelfde zwarte kloffie, ligt hij in de kist
iedereen drinkt koffie, 't is dat men hem mist
maar van boven roept magere Hein
"hij betaalde het hele zootje dus het mot gezellig zijn"