Tegen alles in gelukkig

na twintig jaren huwelijk kwam er plots een einde aan
zo plotseling dat je dat niet kon verwerken
hij was weer eens een keer naar de hoeren toe gegaan
en je vond dat je dat toch moest laten merken
tot dan toe bestond je leven voor je man en voor je zoons
en het kantoortje waar je hem vaak assisteerde
maar van iets bijzonders werd het op den duur iets heel gewoons
zo gewoon dat niemand het meer waardeerde

zo sloeg je uit het veld en was je uitgeteld
maar je vocht door, al deed dat heel veel pijn
je knokte tot over de top, jezelf er bovenop
en zo veroverde je je eigen leven weer

je vond toen je geluk bij een sul uit Amstelveen
iets te weinig voor het leven toegerust
maar hij had een aardig huisje en zo was hij niet alleen
maar van de rest was hij zich alles niet zo bewust
je liep bij een psychologe die zichzelf niet helpen kon
dus hoe kon ze dat dan in godsnaam met jou?
zij had zelf haar eigen sores op de rand van haar gazon
en ook jouw eigen vrienden bleven je niet trouw

zo sloeg je uit het veld en was je uitgeteld
maar je vocht door, al deed dat heel veel pijn
je knokte tot over de top, jezelf er bovenop
en zo veroverde je je eigen leven weer

je vond toen Dirk, maar het bleek al na twee maanden
dat hij voor jou de alcohol niet liet staan
hij stond ieder weekend ongekend te tanken
behalve de feestjes had je er niet zoveel aan
en toen gebeurde dat ook nog met je zoon
die door zijn vader naar de klote was geholpen
zoveel ineens, dat was echt niet meer gewoon
...

gooi die stukken van 't verleden in een hele grote doos
en zet 'm op woensdagochtend bij het vuil
kijk er niet meer naar om en laat het daar waar het hoort
en vindt dan goed dat ik heel even om je huil
maar kom weer in het veld al ben je uitgeteld
vecht gewoon door, al doet dat heel veel pijn
knok je weer naar de top, jezelf er weer bovenop
en verover zo je eigen leven weer