Eeuwige roos

Op het altaar stonden 80 rode rozen
als teken van zijn liefde en trouw
enkel voor haar
eentje voor ieder jaar
dat hij met haar delen zou

Die dag nu al zo lang geleden
schonk zij hem met liefde haar hart
een ja-woord gegeven
voor heel hun leven
vol liefde maar ook met zorgen en smart

Maar de rozen zijn gebroken
als het hart dat zij hem schonk
dat ooit blij sloeg van liefde
als de bruidsklok die eens klonk
hij beloofde te delen
zoals het hoort te zijn
zijn deel was 't geluk, haar trots: de kinderen
haar deel 't verdriet, ziekte en pijn

Als ooit haar lichaam de strijd zal verliezen
zal daar waar hij hoort te staan
een eeuwige roos
als moederliefde altoos
bloeien en nimmer vergaan