Mercedes sosa

Canoítas tristes

Mercedes sosa
Canoítas tristesLlanto que se va en la tarde
Buscando dónde anidar
Lleva río abajo el canto
De esta pena vieja de mi litoral

Guitarreando una esperanza
Sauce y viento llevarán
Galopando, la nostalgia
Del gurí dolido de tanto remar

Sangra el ceibo al besar el sol
Su garganta quiere cantar:
Canoítas tristes, siempre río abajo
¡Canten en vez de llorar

Liñador del alma, el viento
Quiere ser un pescador
Y arrojar sobre la pena
Del mudo ranchito, su pesca mayor.

Despeinando su tristeza
Camalotales en flor
Aguas arriba, cantando
Alzarán un día su ardiente verdor

Canoitas tristesChorar é deixando na parte da tarde
Olhando para aninhar
Downriver leva o canto
Esta antiga tristeza da minha costa
esperança Guitarreando
Willow e vento levá
Galope, nostalgia
Guri machucar tanto a remo
Sangra ceibo para beijar o sol
Sua garganta quer cantar:
Canoitas triste, sempre a jusante
Cante ao invés de lamentar
Liñador alma, vento
Ele quer ser um pescador
E jogar nele
Ranchito Mute, mais pesca.
Despenteando sua tristeza
Camalotales em flor
Upstream, cantando
Eles irão impulsionar um dia o seu verde de fogo
Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!