De parabel van olifant en parasiet

Dit is de parabel
Van olifant en parasiet
Of, hoe een koe een haas vangt
En toch ook eigenlijk weer niet

Ergens in het grote oerwoud
Woont de zwarte olifant
En je kunt hem zo herkennen
Want hij heeft nog maar een tand
Een lange slurf en een klein staartje
Dichtbij hem komen is gewaagd
Maar hij gaat heus wel van je teen af
Als je het hem vriendelijk vraagt

Ergens op dat logge lichaam
Woont een eigenaardig beest
Waar je niet over kunt oordelen
Of je moet er zijn geweest
En dat beest, dat vreet aan Jumbo
Het is begonnen bij de kop
Wil voor Kerstmis bij de staart zijn
En het schiet al lekker op

Maar de olifant zegt goedig
Tot die witte parasiet
"Aan een lijf, zo vol geladen
Mist men een, twee kilo niet"
Eigenlijk is hij heel gelukkig
En sinds gisteren verliefd
Want dat ding, dat jeukt zo lekker
En helpt hem zo aan zijn gerief

De parasiet vindt het allang best
En zo vreet hij rustig door
Denkt: als ik hem op heb
Verkoop ik zijn ivoor
Voor dat geld ga ik stil leven
In een flat in Paragwee
En als het bedrag me meevalt
Neem ik ook mijn moeder mee

Maar de jagers, die het zagen
Dachten bij zich zelf: geen nood
Als die parasiet straks klaar is
Trappen wij hem lekker dood
Denk dus nooit, als je iemand uitzuigt
Tjeem, wat ben ik origineel
Want zelfs van para-parasieten
Zijn er nog te veel