Vogelvrij

Ze loopt gearmd met haar vriendin
Te zoeken in de vreemde stad
Het adres is haast onleesbaar op de brief
Die ze uiteindelijk heeft gehad
Ze draait zich om als haar vriendin
De weg vraagt aan de dienstdoende agent
Ze is bang dat hij haar door heeft
Bang dat ze door iemand wordt herkend
Ze is vierentwintig, maar heeft de angsten van een kind
Ze is stout geweest
En iedereen mag zeggen wat 'ie d'r van vindt
Ze kende hem vier dagen
Ze waren allebei alleen
Nu is ze vogelvrij, ze is onteerd, ze is van iedereen

Het staat op achtendertig plaatsen in de bijbel
Het is een slachthuis en 't doet ontzettend pijn
Denk aan de vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen
En je moet flink, gelovig, dankbaar zijn
Het is jouw schuld, die je nooit meer kan betalen
En je doet je ouders onnoemelijk veel verdriet
Je mag het leven van het leven niet bepalen
Dat mag niet, dat kan je niet, dat doe je niet

Als de zuster haar komt halen moet ze overgeven op de gang
Degene die het op komt ruimen kokhalst vriendelijk
"Wees maar niet bang"
Een uur daarna staat ze op straat
Ze kan opnieuw beginnen zonder pijn
En een jongen op een brommer roept
Ga je mee schat
Ik zal voorzichtig zijn