Czekając na sztorm

Orzeł nad wzgórzem, wznosi się, patrzy
Patrzy ku wrogom, wzrok swój wytęża
By wieść nam przynieść
Gdy w pełnym rynsztunku
Staniemy do bitwy, staniemy gotowi

Orzeł, ten święty ptak, prowadzić nas będzie
A wiatr, wiatr, zawieje ku chwale
Ku naszej potędze!

Otarłem ręką pot z czoła
Krew w żyłach wrze
Miecz tak miło ciąży w dłoni
Miecz dziś pomsty za krzywdy dokona

W stal okuci, orężem silni
Za sprawę tej ziemi musimy się bić
Ciałem wytrwali, a duchem mężni
Zwyciężyć, by nigdy więcej nie płaszczyć się

Wróg jeszcze silny, jeszcze zuchwały
Lecz runie dziś zapluty jego tron
Gdy w ryku stali zmiażdżymy twierdzę
W której od wieków ukrywał się

Za parę chwil wybuchnie nasz gniew
Za parę chwil zło dopełni się

Dziś we krwi utopimy sztandar wroga
Kto dziś tu staje, nie ustąpi pola
Miast traw, kikuty martwych
Ku niebu wzniosą się

Cisza przed burzą, wróg milczy też
W ciszy czekamy, czekamy na sztorm!