Hélène

Iedere keer als ik m'n hoofd weer stoot
Leg ik dadelijk mijn gevoelens bloot
Berg m'n hoofd maar in mijn eigen schoot
Weer een stapje dichter bij de dood
Een stapje dichter bij het paradijs
Een stapje dichter bij de lange reis
Oh, als er toch eens een UFO kwam
Die me ijskoud met zich mee nam
Naar een plek waar niemand iets van weet
Naar een onbekende lustplaneet
Naar een ster waar ik opnieuw begin
Daar had ik nu toevallig zin in

En dan kom jij
Als een UFO in mei
Als een schoteldebotel vlieg je voorbij
Je werpt een lang touw
Ik pak het dan gauw
Je trekt me naar binnen
Ons feest kan beginnen

Iedere keer dat ik ben ingestort
En twijfel of ik nog wel 's tachtig word
En denk: Kom, je moet wat worden opgepord
Want hoe dan ook, het leven is zo kort
Dan ga ik naar de haven, mijn terrein
En hoop maar dat er eens een schip zal zijn
Met man en muis en in mijn eigen kooi
Met vrouw en vriend van allerlei allooi
Naar een eiland waar niemand iets van weet
Naar een onbekende lustplaneet
Naar een strand waar ik opnieuw begin
Want daar heb ik nu toevallig zin in

En dan kom jij
Als een schoon schip in mei
Als een hoteldebotel plezierjacht voorbij
Je werpt een lang touw
En kijkt scherp of ik 't vasthou
Je trekt me naar binnen
Om weer te beginnen

Iedere keer dat ik ben scheef gegaan
En denk: Komt er nooit een einde aan
Wat heb ik mijzelf weer aangedaan
Ik ben dan zo met mijzelf begaan
Dan stort ik me in de kaviaar
Ben opeens de kleinzoon van de tsaar
En ga over op de wodkatoer
En roep dan: Loop maar naar je mallemoer
Naar een plek waar niemand iets van je weet
Naar een onbekende lustplaneet
Naar een ster waar ik opnieuw begin
Want daar heb ik nu toevallig zin in

En dan kom jij
Als een mallemoer in mei
Als een hoteldebotel glad wodka voorbij
Je werpt een lang touw
Uit je glazen gebouw
Je trekt me naar binnen
En het feest kan beginnen