De voorstelling

Zij laat zich gaan
En geeft echt alles
Ze weet wat iedereen van haar verwacht
Ze krijgt er heel veel voor terug
Maar de avond gaat zo vlug
En alleen stapt zij weer door de nacht

Ied´re dag weer naar theater
Daar toont zij weer wat zij heel goed kan
Het publiek gaat weer te keer
En zij vragen steeds om meer
Maar eenmaal thuis, merkt zij daar niets meer van

Het is nu voorbij
Het is echt voorbij
Er komt geen toegift meer
Al doet dat pijn

Applaus sterft weg
Het doek gaat dicht
En zij verdwijnt weer even uit het zicht
Tot de nieuwe avond komt
En ´t publiek massaal verstomt
Omdat zij daar staat in ´t volle licht

Het is nu voorbij
Het is echt voorbij
Er komt geen toegift meer
Al doet dat pijn

Al die mensen om haar heen
Toch is zij al haar leven lang alleen
Alles wat zij nodig heeft
Is iemand die echt om haar geeft
Maar zoveel moed heeft er niet één

Het is nu voorbij
Het is echt voorbij
Er komt geen toegift meer
Al doet dat pijn