Die zondag in 't verleden

'k Weet die zondag nog, zo autoloos
D'een of d'andere Sjeik was weer boos
Benzine op de bon. Tank bijna leeg
't Hoogste goed op aarde, als jij ontheffing kreeg
Gordijnen vroeg dicht en vroeg naar bed
Het kabinet heeft toen veel huw'lijken gered

Wandelen op straat, zo zorgeloos
Met je medemens werd je 'close'
Kinderen los en niet aan de hand
't Leek net een paradijs, ons kleine Nederland
En geen uitlaatgas verspreidde z'n vuil
Per fiets naar 't stadion, ging puffend Joop den Uyl

Joop in zichzelf: "Het is natuurlijk nodig
Maar zou'en ze nou geen fiets met chauffeur hebben?!"

'k Weet die zondag nog, zo autoloos
Maar dat pril geluk bleek broos
Even 't paradijs van een nieuw begin
Maar maandagochtend vroeg
Ging weer de beuk er in