Hiç kimse bilmez

Ben hep sana gelirim
Beni anlasýn diye tenin
Býrakýrým kamaþsýn yaþamdan gözlerim
Tenini avuçlarým zaten severim
Gelmesen de sevmesen de beni

Tutsan ellerimden
Geçmiþi unutamam ki
Öpsem gözlerinden yaþlarý kurutamam ki
Damaðým çöle dönmüþ
Sesim çamura
Oyuncaðýný geri ver içimdeki çocuða

Hiç kimse bilmez
Hiç kimse sevmez
Þimdi sende yoksun yanýmda

Hiç kimse duymaz
Hiç kimse sormaz
Þimdi sende yoksun yanýmda

Yüzüm gözüm toz toprak
Yaðmurlarýn yýkamaz
Kalbim kabuk baðlar
Ýçim artýk acýmaz
Kanserli kentlerin çýðlýðýndan
Son trenle ayrýldýðýmdan