Jan masaryk

De butler en de kok lagen te slapen
De lijfwacht, de chauffeur gingen naar bed
Een oude klok tikte in 't portiershok
De agent krabde vermoeid onder zijn pet
In dit statige paleis, tweede verdieping
Ging hij maar door, er lag nog zoveel werk
Zijn speech voor morgen was net klaargekomen
Twaalf uur sloegen de klokken van de kerk

Er zou wel zeker niemand wakker worden
Van een zwarte wagen zonder nummerplaat
De auto stopte voor de achteringang
Vijf mannen keken spiedend over straat
Hun voetstappen kon hij heel duidelijk horen
En voor zijn kamerdeur hielden ze stil
Ze drongen zich naar binnen en ze zeiden
Of u maar even meewerken wil

Nu is 't raamkozijn besmeurd
Gordijnen hangen scheef
Een kussen in de badkuip
Dat is wat er overbleef
Op de binnenplaats lag hij
Zodat 't zelfmoord scheen
En allen die er meer van wisten
Ze verdwenen een voor een

In dezelfde stad, een paar jaar later
Ontwaakt een kleuter in een grauwe flat
De nachtmerrie is hij allang vergeten
Hij stapt nog suf en slaperig uit bed
Hij gaat naar 't raam en opent de gordijnen
Verstijft van schrik, het kussen in z'n hand
Daar staat de zwarte wagen uit zijn dromen
Die blijft voor altijd rijden in dit land
Die blijft voor altijd rijden in dit land