Eduard en helena

In 't lommer van 't prieeltje
Zaten samen, hand in hand
Daar zat Eduard met z'n Lena
Sloten daar een huw'lijksband
Daar zat Eduard met z'n Lena
Sloten daar een huw'lijksband

Toen sprak Eduard tegen Lena:
"Neem geen ander aan uw zij
Eer die rozen tweemaal bloeien
Zal ik weder bij u zijn
Eer die rozen tweemaal bloeien
Zal ik weder bij u zijn"

En die twee jaar zijn vervlogen
Eer de roos haar knoppen brak
Toen ging Eduard naar 't prieeltje
Waar hij vaak met Lena zat
Toen ging Eduard naar 't prieeltje
Waar hij vaak met Lena zat

Maar wie vindt hij daar begraven
Ach, wat stond er op die steen
In 't marmer stond geschreven:
'Hier rust Lena heel alleen'
In 't marmer stond geschreven:
'Hier rust Lena heel alleen'

Toen trad Eduard in 't klooster
Deed z'n hoed en mantel af
En hij treurde om z'n Lena
Tot hij rust' bij haar in 't graf
En hij treurde om z'n Lena
Tot hij rust' bij haar in 't graf