200.000 naglbítar

Kaktus Ég

200.000 naglbítar
Hún heyrði hann gráta hún má ekki sjá, ekki sjá
Hvernig hann verður, hvernig hann er, hvernig er
Hann lætur það vera hann horfir á sig, á sig
Hann má ekki muna hvernig það var, hvernig var

Ekki koma inní hausinn minn
Skoða heiminn minn
Þegar einn er farinn gráta hinir
Ekki koma inní hausinn minn
Skoða heiminn minn
Þegar einn er farinn, er hún þá hér?

Hann gat miklu meira hann man hvernig var, hvernig var
Orðin þau tóku öll ljóðin í burt, tóku burt
Hún horfir á heiminn hans, horfir og sér, og hún sér
Hvernig hann verður, hvað hann gat gert, hvað hann gat gert

Ekki koma inní hausinn minn
Skoða heiminn minn
þegar einn er farinn gráta hinir
Ekki koma inní hausinn minn
Skoða heiminn minn
Þegar einn er farinn, er hún þá hér

Hún heldur í mig
Hún kyssir mig bless
Hún veit hver ég er

Hann hugsar og sér að hún leggur af stað
Hún leggur af stað

(Cactus, me)

She heard him cry, she mustn't see, don't see
What he becomes, what he's like, what's like
He leaves it alone, he looks at himself, at himself
He mustn't remember what it was like, what like

Don't come into my head
Look at my world
When one is gone the others cry
Don't come into my head
Look at my world
When one is gone, is she here?

He could so much more, he remembers what it was like, what like
The words, they took all the poems away, took away
She looks at his world, watches and sees, and she sees
What he'll be like, what he could do, what he could do

Don't come into my head
Look at my world
When one is gone the others cry
Don't come into my head
Look at my world
When one is gone, is she here?

She holds onto me
She kisses me goodbye
She knows who I am

He thinks and sees that she starts her journey
She starts her journey

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!