Dy motra nje frajer

Adelina:
Unë do t'ja mar
syrin do t'ja vëj
frajerin e saj
për vete do ta bëj.

Kot e ke të luftosh
me atë fytyrë të ëmbël
në duart e mija
mashkujt bëhen vetëm vegël.
E ti e di se nuk e dua
por duhesh ta harrosh
e di mirë se do ta marr
e ti vazhdo të dashurohesh.

Zanfina:
Nuk mund të besoj
që ti më lëndon
pse frajerin tim
gjithmon e shikon.
Ai mua më don
dhe e dashuroj
askush s'do të mund
që të na shkatërrojë.

Ref:
A: Meshkujt jan të njejtë
Z: Nuk është e vërtetë
A: Meshkujt duan lojë
Z: Nuk jan të gjith njësoj
A: Ata shum shikojnë
Z: Të gjith ne gabojmë
A: Meshkujt të mashtrojnë
Z: Por një e dashurojnë.

Adelina:
Dhe çdo fjalë e jotja mua më bën
që më egër të luftoj
unë atë djalë të mjerë
do ta fus shumë keq në lojë.
Dhe e di që nuk do t'ndalem kurrë
kot për të non-stop mendon
kthjellu pak oj qika mirë
ai ty s'të meriton.

Zanfina:
Ti mendon kështu
por gabim e ke
meshkujt dijnë të duan
sikur edhe ne.
Lumturia është një
djemt e meritojnë.
Ata kan zemër
dhe na dojnë.