Zondagavond

Zondagavond, een koud en guur perron
Hier en daar een paar donkere figuren
Uit hoeken en gaten van glas en gewapend beton
Kruipt de tocht en glijdt kil langs grijs vervuilde muren

En zondagavond, mooie vrouwen op hard karton
Met bruine benen en witte tanden
En tandpasta glimlacht in een Mexicaanse zon
Alleen een zekere plek door een gek met een stift in z'n handen
Moest het zonodig verand'ren

Nee, er gaat geen trein meer naar Mexico toe
Alleen de laatste nog naar Leiden
Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe
Eens komen betere tijden
Nee, er gaat geen trein meer naar Mexico toe
Alleen de laatste nog naar Leiden
Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe
Eens komen betere tijden

Honderd Manuelas, zo heet als sortillias
Het bloed aan die kant blijft op temperatuur
Ja, elke Manuela is zo heet als tequila
Daar zijn geen stations die zo koud zijn en guur
Wellicht ruik ik dan ook naar uien en knoflook
Maar da's daar een nationaal deodorant
Chili concarne onder de armen
Een ieder gebruikt 't, dus niemand die ruikt 't aan die and're kant
Een ieder gebruikt 't, dus niemand die ruikt 't aan die and're kant

En zondagavond, zo romantisch is het hier
Vooral al die grauwe regenjassen
De mooiste wereld, vertegenwoordigd op geperst papier
Maar je zal niemand zien die die dames eens een keertje komt wassen
Maar wel opkrassen

En zondagavond, de groeten uit Ceylon
Donkerbruine exotische vrouwen
Ja, makkelijk lachen met elke dag zo'n zon
En hoogstwaarschijnlijk is daarbij jullie nooit iemand verkouen
Altijd korte mouwen

Maar de laatste trein naar Ceylon toe
Is een kwartier geleden vertrokken
Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe
Met een goed humeur en schone sokken
Ja, de laatste trein naar Ceylon toe
Is een kwartier geleden vertrokken
Maar ik kom een keertje langs, ik weet nu nog niet hoe
Met een goed humeur en schone sokken

Kleine bruine voeten op een Hollandse pui
Zo'n massage kan je als voetballer vergeten
Kleine bruine voetjes, 'k sluit m'n ogen en ik ruik
De fijnste koeloejuk die men kan eten

Krekels die tjak zingen van de andere mooie gamalan
Ajoen ajoen met hoge klapperbomen
Geen oerwoud in een tropen, dat zwingt uit de pan
Voorlopig kan ik daar alleen van dromen

Maar de laatste trein naar Leiden toe
Is voor m'n neus tot stilstand gekomen
En die laatste maakt me ontzettend moe
En ik voel me wel een klein beetje genomen