De watermolen

Ik wil met jou weer naar die watermolen gaan
Het plekje waar ik jou de eerste keer zag staan
Daar in dat kleine dorpje tussen 't groen verscholen
Je ziet alleen de wieken van de watermolen
Ik wil met jou weer naar die watermolen gaan
Al is dat ogenblik ook nog zo lang voorbij
't Is als herinnering het allermooist voor mij

Je stond bij de molen met haren zo blond
Zo blond als korenschoven
Ik vroeg of je mee ging, je deed 't terstond
't Was haast niet te geloven
Toen liepen we uren en dachten die tijd
Alleen maar aan elkaar
Dat was voor mij de mooiste tijd
Daarom zeg ik een keer per jaar

Al zijn we nu jaren getrouwd met elkaar
Ik heb het steeds geweten
Die ruisende molen en jou blonde haar
Dat zal ik nooit vergeten
De molen die staat er nog steeds aan de Vliet
Maar jij, jij bent van mij
Toch wil ik weer 'n keertje terug
Met jou, als m'n vrouw aan m'n zij