Bann

Allerwachen

Bann
Vom Blick des Basilisk durchbohrt,
Der Pegasus die Flügel spreit'.
Wahrhaftig ist's an andrem Ort.
Zu fern verzerrter Spiegelzeit
Wo Skiapoden eilig geh'n,
Der Greifen schwarze Schwingen weh'n,
Kann Gaia ihre Söhne seh'n,
Der Phoenix ewig aufersteh'n.

Utopias Flamme neu entfacht
Am Tag da Chimära erwacht
Mantikoren: Menschenfresser,
Lamien saugen Menschenblut,
Rakshasas Zahn: Scharf wie Messer,
Salamander trotzt der Glut.

Leviathan beschwört die Wogen,
Den Harpyien gehorcht der Sturm.
Die Amazone spannt den Bogen,
Erlegt geschickt den Tatzelwurm
Utopias Flamme neu entfacht
Am Tag da Chimära erwacht.

Es scheint der schwarze Kontinent
Ganz besät mit Wunderwesen.
Doch liegt er nah dem Weltenend'.
Wenige sind dort gewesen.

Jenseits Indiens, fern von hier,
Wo der große Presbyter lebt,
Weilt solches Bestiengetier,
Das aus dem Höllenschlunde strebt
Utopias Flamme neu entfacht
Am Tag da Chimära erwacht.

"Portenta esse Varro ait quae contra naturam nata videntur:
Sed non sunt contra naturam, quia divina voluntate fiunt,
Cum voluntas Creatoris cuiusque conditae rei natura sit.
Unde et ipsi gentiles Deum modo naturam,
Modo Deum appelant. Portentum ergo fit non contra naturam,
Sed contra quam esta nota natura."

Ordnung der Schöpfung wild verwischt,
Tiermensch, Menschtier herrlich vermischt,
Edens Flamme längst erloschen.
Utopias Feuer nie erlischt.

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!