Maatje
Berini'sZie ik de glans nog van je dromerige lach
Die je na al die tijd nog steeds niet bent verloren
Waarmee je iedereen ontroerde die je zag
En toch weet ik: ik zal altijd bij je blijven
Je bent het ventje waar ik o zo veel van hou
En ik zou bij god ook eigenlijk niet weten
Hoe ik verder moest alleen, zo zonder jou
Ik tel de groeven van verzet, en op je wangen
Zie ik de lijnen van je fanatieke mond
Wat je gezicht na al de jaren heeft getekend
En waar menigeen ondergang in vond
Maar toch weet ik: ik zal altijd bij je blijven
Je bent het wijfje waar ik o zo veel van hou
En ik zou bij god ook eigenlijk niet weten
Hoe ik verder moest alleen, zo zonder jou
's Nachts in bed pak ik je hand en zeg ik 'maatje'
Dat is het mooiste wat je van elkaar kunt zijn
En ook al staan we elkaar meestal naar het leven
Ik zou niet weten waarom ik zonder jou moest zijn
Als jij je 's avonds voor de spiegel staat te scheren
En ook al zie ik je alleen maar op je rug
Ben je voor mij toch weer dat hulpeloze ventje
En dan weet ik, ik wil niet meer terug
Als jij je 's ochtends voor de spiegel staat te tutten
Als jij je best doet om een dametje te zijn
Voel ik me trots om met zo'n vechtertje te leven
Ik zou niet weten waarom ik zonder jou moest zijn
's Nachts in bed pak ik je hand en zeg ik 'maatje!'
Dat is het mooiste wat je van elkaar kunt zijn
En ook al staan we elkaar meestal naar het leven
Ik zou niet weten waarom ik zonder jou moest zijn