Menens

Je hebt een grenzeloze angst om af te wijken
Je hebt een grenzeloze angst om vreemd te gaan
Want morgen zou het wel eens kunnen blijken
Hoe moeilijk je verleiding kunt weerstaan

Je hebt een grenzeloze afkeer van agressie
Toch kies je dagelijks voor
Een groot of klein gevecht
Je zelf te zijn is bijna een obsessie
Je denkt te lang is dit nu goed of slecht

Maar als het menens wordt en je hart verkilt
Omdat de rest krepeert behalve jij
Wat zul je dan wel doen, er is geen uitweg meer
Je voelt je eenzaam worden, je bent onvrij
Maar als het menens wordt en je hart verkilt
Omdat de rest krepeer, misschien ook jij
Wat zul je dan wel doen, waar zul je dan wel staan
Er blijft geen uitweg over dan zij aan zij

Je hebt de schurft aan god en wantrouwt idealen
Want mensen zijn nu eenmaal anders dan het schijnt
Je hebt de kunst om iets zo te vertalen
Dat het niets meer zegt en dus de zin verdwijnt

Het heeft geen zin om met jezelf te blijven vechten
En die bezwaren zijn je toch maar aangepraat
Er valt heus wel wat anders te beslechten
Dan waar je nu zo dikwijls stil bij staat

Want als het menens wordt en je hart verkilt
Omdat de rest krepeert behalve jij
Wat zul je dan wel doen, er is geen uitweg meer
Je voelt je eenzaam worden, je bent onvrij
Maar als het menens wordt en je hart verkilt
Omdat de rest krepeer, misschien ook jij
Wat zul je dan wel doen, waar zul je dan wel staan
Er blijft geen uitweg over dan zij aan zij

Tekst en muziek: H. Sanders