Burzum

Heiðr

Burzum
Valði henni Herföðr
hringa ok men,
fekk spjöll spaklig
ok spá ganda,
sá hon vítt ok of vítt
of veröld hverja.

Sá hon valkyrjur
vítt of komnar,
görvar at ríða
til Goðþjóðar
Skuld helt skildi,
en Skögul önnur,
Gunnr, Hildr, Göndul
ok Geirskögul.

Nú eru talðar
nönnur Herjans,
görvar at ríða
grund valkyrjur.

Ek sá Baldri,
blóðgum tívur,
Óðins barni,
örlög folgin
stóð of vaxinn
völlum hæri
mjór ok mjök fagr
mistilteinn.

Varð af þeim meiði,
er mær sýndisk,
harmflaug hættlig,
Höðr nam skjóta
Baldrs bróðir var
of borinn snemma,
sá nam Óðins sonr
einnættr vega.

Þó hann æva hendr
né höfuð kembði,
áðr á bál of bar
Baldrs andskota
en Frigg of grét
í Fensölum
vá Valhallar.
Vituð ér enn - eða hvat?

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!