Bokrijk
De nieuwe wereld't was vrijdag nog in 'Man bijt hond',
wréééd menne man, maar heel Bokrijk is passé.
En ich karn maar verder in de schuur
'k heb artrose, en al mijn booter zuur.
néén mijne man, 'k sta hier niet voor mijn plezier,
Héé komaan,
passeer ne keer méér langs hier...
Ons park is hip en energiek,
een death-ride aan een molenwiek,
néé mijne man, dat vind je niet in Plopsaland.
Geen Quick, of friet, maar op verzoek,
een gevulde boekweitpannenkoek,
héé mijne man, je heb hier leut en fijn vertier,
dus komaan,
passeer ne keer meer langs hier....
Want Bokrijk,
't is hier léérzaam,
kijk ik weef,
en vlecht een mand
maar 't is hier,
ooo, zoo éééénzaam
voor wie klos ik
hier nog kant
Ze filmden hier verhalen man,
van Zeppos en de Alverman,
(Maar) voor Flikken, nee,
vonden z'ons iets te passé.
Maar Bokrijk,
't is écht héél léérzaam,
kijk ik dors!
of maal wat graan
maar 't is hier,
o- zoo-verrekte ééééénzaam
wat staan een mens hier
toch te staan.
Ja Bokrijk,
kom dan toch 's kijken!!
zal 'k is,
een paard beslaan!
maar 'k sta hier,
in mezelf te zei-eiken
en 't paard dat kijkt mij
somber aan.
Uitvoerder: Patrick Riguelle en Paul Poelmans
Tekst: Kris Vermeire
Origineel: Sadness (Stash)