Zodra de voorstelling weer begint

Ik geloof in de liefde
En ik houd van de zon
At zou je mogen noemen
Mijn inspiratiebron
Levend in een wereld
Die volmaakt zou kunnen zijn
Doch waar nog zoveel aan ontbreekt
Ja dat zie ik duidelijk
Alle dagen van de week
Maar toch, je zingt, ja je zingt
Zodra de voorstelling weer begint

Hoewel het rommelt in het oosten
Er nadert een front
En tegelijk uit het westen
Is er zwaar weer op komst
Het wordt onthutsend
Als je de werkelijkheid beschrijft
Wanneer je zingt, ja als je zingt
Hoe dubieus dat dan ook klinkt

Maar, ik vertrouw op die ene
Zoveel als maar kan
En dat is nauwelijks een waagstuk
Tenminste niet voor mij althans
Ik ben gelukkig en alleen maar
Onfortuinlijk in het spel
En blij, ook als de zon niet schijnt
Al blijft het moeilijk
Om gewoon jezelf te zijn
Maar, toch, je zingt, ja je zingt
Zodra de voorstelling weer begint