Emanuel geibel

Der mond kommt still gegangen

Emanuel geibel
Der Mond kommt still gegangen
mit seinem gold
en Schein,
da schläft in holdem Prangen
die müde Erde ein.

Und auf den Lüften schwanken
Aus manchem treuen Sinn
Viel tausend Liebesgedanken
Über die Schläfer hin.

Und drunten im Tale, da funkeln
Die Fenster von Liebchens Haus
Ich aber blicke im Dunkeln
Still in die Welt hinaus.

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!