100 lentes wieter

't Feest lup op 't ende.
en ik zie nog een bekende.
wat mooi dat ik ow hier nog tegenkom.

Loaw nog een glas verteren
um Bacchus te vereren.
't Bestoan toont zien charmes wederom.

Refrein:
't Leaven is een feest,
moar vaak ook donders hard
en dat mik 't juust zo apart.
Loaten wi-j lachen en genieten met zien allen.
Loat ow 't leaven welgevallen,
want bunt wi-j 100 lentes wieter.
Joa, bunt wi-j 100 lentes wieter.
Dan bu-j zo dood as een pier.

De natuur kan zo oneerluk wean
en dat kump deur God,
moar a-j dat niet geleuft
dan lach i-j ow kapot.

Refrein

Dus loaten wi-j leaven
as een God.
Veur moeiluk doen
is 't leaven vuls te kort.

Refrein