Steinrunninn skógur

Á steinskógarlaufi
Er stjörnurún
Sál í steini
þAr sefur hún

Um strengi og blað
Sem er stirðnað og dautt
Fyrir sex þúsund árum
Lék sólskin rautt

Er dynskóginn mikla
Móðan fól
Var það skin hans af stjörnum
Skuggi af hans sól

þEgar dauðakvölin
Um blaðið brann
Og steinn um
(Lifandi) strenginn rann

(þAð er hvísl hans og óður
Við eyra manns
Um aldirnar breiðir)
þAð angan hans