Herdenken doe je alleen...samen met anderen

Ik hoor de stemmen, de koude woorden
Het was mooi maar het is genoeg geweest
Vergeet die wereld die ontspoorde
Zestig jaar de wonden zijn geheeld

Waarom zie ik dan in jouw ogen
Zoveel pijn als jouw gedachten weer teruggan
Ik kan niets veranderen, niets beloven ik kan alleen
Hier even naast je staan

Luister naar de wind
Hoe hij hun namen zingt
Herdenken doe je alleen...met anderen om je heen

Ik hoor de stemmen steeds harder schreeuwen
Hoe de waarheid door de leugens wordt besmeurd
Wat maakt het uit het is al zo lang geleden
Al die miljoenen dat is toch nooit gebeurd

Maar jij kent hun gezichten hoe ze heeten
Hoe ze lachten al hun dromen, de angst, de pijn
Al wil de wereld het liever niet meer weten,
Hun laatste recht in gedachten hier te zijn

Het lawaai dat alles ontkent
Wordt door de stilte overstemd
Herdenken doe je alleen...met anderen om je heen

Je sluit je ogen en bent bij hen
Jij houdt hen levend, jij bent hun stem
Kom vertel hun verhalen en laat de wereld zien

Deze reis hoef jij niet alleen te maken
Al wordt het stiller met het verstrijken van de tijd
Als je wilt, zullen wij hier met je waken
Herdenk...maar niet in eenzaamheid