Deus vult!

La stňria ch'a stâg par cuntčr
l'é tréssta cunpâgn a l invęren:
una lónga stasunâza ed soferänza
ch'al pčr d čser al Infęren.

A m sĺn maridč zĺuvna, ragazčla,
un fangén int al granb ai avęva,
anc s'l ęra pchč, avän fât fénta ed gnínta,
ma tótt i al savęvan... anc al prît.

A quéng' ân al mî destén l ęra ed vutčr
l'ânma al Crésst, e fôrsi al srę stč méi,
parché adčs la mî faid l'an é pió
fôrta cómm un tänp:
l'é stč purtčda vî dal vänt dla gučra
insŕmm... a mî maré!

Deus Vult! Deus Vult!

Ma l'an é brîsa finé la mî espiaziĺn:
na Crusčda l'é parté par Gerusalčm.
Mî fiôl ed vént ân l é stč ciamč
par concuistčr la Santa Tčrai
nt al nómm d intarčs acsé člt
ch'a n pňs brîsa capîr

Adčs a sň ch'a n l arvdrň pió
e la speranza d una vétta seręna
l'é stč purtčda vî dal vänt dla gučra
insŕmm... a mî fiôl!
Deus Vult! Deus Vult!