Glikia mitera (Γλυκειά Μητέρα)

Εδώ σ' αυτή την άκρα της γης τα μάτια μου πρωτάνοιξα
Τ' ανέσπερα ειν΄ εδώ, τ' ακοίμητα τα χώματα που αγάπησα
Εδώ καλά κρυμμένο στη γη βαθιά μεσ' τα χαλάσματα
Φυλακισμένο εικόνισμα κάνει καινούργια θαύματα

Γλυκειά μητέρα με τα μυρωδάτα λόγια σου τ' αμάραντα
Κι ένα τραγούδι για τα καθημερινά τα δώρα τ' άχραντα
Για τα θεριά και των περήφανων αετών τα φτερουγίσματα
Γείρε ψυχή μου και τα πόδια της, τα πόδια της προσκύνα τα

Ωραία πύλη με το ξεραμένο γιασεμί στο πλάι σου
Στην πέτρα εκεί γονατιστό να κάνει προσευχή στη χάρη σου
Και ν' αγναντεύει το κρυφό των δελφινιών συναπάντημα
Την ώρα που οι πειρατές μοιράζουνε τα λάφυρά τους τ' άτιμα

Γλυκειά μητέρα με τα μυρωδάτα λόγια σου τ' αμάραντα
Κι ένα τραγούδι για τα καθημερινά τα δώρα τ' άχραντα
Για τα θεριά και των περήφανων αετών τα φτερουγίσματα
Γείρε ψυχή μου και της Κύπρου μας τα πόδια της προσκύνα τα

Για τα θεριά και των περήφανων αετών τα φτερουγίσματα
Γείρε ψυχή μου και της Κύπρου μας τα πόδια της προσκύνα τα