Trein
Sabien tielsHij nestelt zich te zetel tegenover mij
zijn ogen dwalen op en neer het doet bijna pijn
niemand heeft het in de gaten
alleen ik en hij
En de angst sluipt langzaam binnen
Kverdiep me echt in alles wat gebeuren kan
Jaaa de spanning kan beginnen
hij stopt niet tis een akelige man
Hij gluurt, hij gluurt, een uur heeft het geduurd
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit
Hij gluurt, hij gluurt, staat op, komt in de buurt
Tis zijn eindstation, hij grinnikt en stapt uit
Een knappe gast komt binnen in de trein
Hij nestelt zich te zetel tegenover mij
Zijn ogen dwalen op en neer dat vind ik fijn
Niemand heeft het in de gaten alleen ik en hij
En de vlinders komen binnen
Ik zou hem willen vragen waar moet jij naartoe
Jaaaa de liefde kan beginnen
Kwil wel praten maar ik weet gewoon niet hoe
Hij gluurt, hij gluurt, een uur heeft het geduurd
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit
Hij gluurt, hij gluurt, kwam hij maar in de buurt
En gelukkig stapt hij nu toch nog niet uit
Nu zitten wij hier samen in de trein
Een jongedame zit te zetel tegenover mij
Haar ogen dwalen naar men lief dat doet me pijn
Niemand heeft het in de gaten alleen ik en zij
En de strijd kan nu beginnen
Ik denk nu echt aan alles wat gebeuren kan
Jaaa het borrelt hier vanbinnen
Ze flirt, ze lacht, ze gaat maar door en dan
Ze gluurt, ze gluurt, een uur heeft het geduurd
Zijn blik die steeds weerspiegeld in de ruit
Ze gluurt, ze gluurt, komt langszaam in zijn buurt
Ze grinnikt en ze stappen samen uit
Ze grinnikt en ze stappen samen uit
Ze grinnikt en ze stappen samen uit