O camiñante coxo

Tantas noites cara a choiva
Vento, tronos e faíscas
Pelexando o desacougo
E ollando cara atrás

Son un camiñante coxo
Valeirado e desterrado
E nos altares dos carballos
Fixen o meu lar

Carregando os meus segredos
Musicados e cantados
Camiñando coma un rato
Nas leiras do mañán

Cada dia máis calado
Os soños fican no pasado
Esquecidos os praceres
E o lume do fogar

Mais a senda continúa
Polas fragas das saudades
E os candiles iluminan
Un pasiño máis

Manterei o paso firme
Disfrutando dos solpores
Camiñando cos guerreiros
De hoxe e de mañán