Zaman geçip gidiyor
Sebnem ferahfikirlerle dolmuþuz
bir yerlerde bir çift elin tuttuðu
silahta kurþun olmuþuz
kalem sahibi olmadan
kýlýçlar kuþanmýþýz
yaþanýp yaþatmak dururken
hem ölmüþ hem katil olmuþuz
gözlerimiz var ama
görmek istemedikçe
yüreklerimiz var ama hissetmedikçe
hiç ýslanmadan yüzmek
ne kadar mümkünse
hiç yanmadan ateþle
ne kadar oynanabilirse
içinde yaþamak varken
teðet geçmek dünyaya
iþte bana öyle geliyor
çünkü zaman geçip gidiyor
avuçlarýnda hissetmek varken
birinin ellerini
sýkýca tutup sevmekten
güvenmekten korkar olmuþuz
kapýlarý kapatmak yetmemiþ
kepenkler indirmiþiz
bir küçük asma kilitle
insaný insan þerrinden sakýnmýþýz
gözlerimiz var ama
görmek istemedikçe
yüreklerimiz var ama hissetmedikçe
hiç ýslanmadan yüzmek
ne kadar mümkünse
hiç yanmadan ateþle
ne kadar oynanabilirse
içinde yaþamak varken
teðet geçmek dünyaya
iþte bana öyle geliyor
çünkü zaman geçip gidiyor
zamanýmýz var ama
korkmayý sürdürdükçe
ruhumuz var teslim etmeden önce