Sebnem ferah

Zaman geçip gidiyor

Sebnem ferah
bilgi sahibi olmadan
fikirlerle dolmuþuz
bir yerlerde bir çift elin tuttuðu
silahta kurþun olmuþuz

kalem sahibi olmadan
kýlýçlar kuþanmýþýz
yaþanýp yaþatmak dururken
hem ölmüþ hem katil olmuþuz

gözlerimiz var ama
görmek istemedikçe
yüreklerimiz var ama hissetmedikçe

hiç ýslanmadan yüzmek
ne kadar mümkünse
hiç yanmadan ateþle
ne kadar oynanabilirse

içinde yaþamak varken
teðet geçmek dünyaya
iþte bana öyle geliyor
çünkü zaman geçip gidiyor

avuçlarýnda hissetmek varken
birinin ellerini
sýkýca tutup sevmekten
güvenmekten korkar olmuþuz

kapýlarý kapatmak yetmemiþ
kepenkler indirmiþiz
bir küçük asma kilitle
insaný insan þerrinden sakýnmýþýz

gözlerimiz var ama
görmek istemedikçe
yüreklerimiz var ama hissetmedikçe

hiç ýslanmadan yüzmek
ne kadar mümkünse
hiç yanmadan ateþle
ne kadar oynanabilirse

içinde yaþamak varken
teðet geçmek dünyaya
iþte bana öyle geliyor
çünkü zaman geçip gidiyor

zamanýmýz var ama
korkmayý sürdürdükçe
ruhumuz var teslim etmeden önce

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!