Nunca máis
Skárnioa mar e a costas están negras,
as bágoas sáenos negras,
outra vez petroleados
outra vez enganados
unha vez máis asasinados
outra vez ignorados
despois de tantos verquidos
de "Prestiges" de "Mar Exeos"
ata cando preguntarnos
cando ides agasallarnos
e ques saiban os culpables
políticos que apestan
fillos da merda que os rodean
que se traguen as súas mareas
Nunca máis políticos que asfaltan as nosas costas
Nunca máis manchas de bágoas que tinllen a nosa mar
Nunca máis mentireiros que agochan a realidade
Nunca máis mareas negras na nosa mar
Nunca poderán borrar
as manchas dos nosos corazóns
non poderán afundila,
nen tapala nen sucionala
agora estamos de loito, Galiza está de loito
os seus fillos están de loito
a mar está de loito
Nunca máis políticos que asfaltan as nosas costas
Nunca máis manchas de bágoas que tinllen a nosa mar
Nunca máis mentireiros que agochan a realidade
Nunca máis mareas negras na nosa mar