Mariann

Rommet tomt. Ein trolldom brutt.
Og du va den så gjekk te slutt.
Du ba meg
glømma deg, sa meg:
Alt så har vært va flott,
men slutt for godt!

Sitte aleina, med hjerta tjokt
av smilet ditt, av hud og lokt.
Eg drikke
slantar av blikket
du gav meg raust den ti'
då du va mi.

Ja, Mariann, eg har fått
mærr en eg gav
så, ha det godt.

Informasjon om notene