Geen ontkomen aan

O zoete zomer
Die het lichaam verblijdt
Ik voel met net als in de kindertijd
Zie haar nu braden
In de zon
Gesmout en blinkend
Handenvol rond
Al die visioenen
Waaraan een priester moet weerstaan
Maar één ding is zeker
Er is geen ontkomen aan

Je kan nog zo zeggen
Ik blijf hier vanaf
Je weet 't nooit zeker
Tot je rust in je graf
Je kan nog zo zeggen
Ik blijf hier vandaan
Er is ook de stand van de sterren en de maan
Je kan net zo goed zeggen
De klok zal niet meer slaan
Maar één ding is zeker
Er is geen ontkomen aan
Eén ding is zeker
Er is geen ontkomen aan

Een vrouw is een bloem
De duivel in persoon
Ze weet je te vinden
Waar je ook woont
Groot is de weerstand
'k Laat me niet gaan
Groot zijn haar ogen
En je kan hier niet meer vandaan
De discipline
Om aan deze lokroep te weerstaan
Maar één ding is zeker
Er is geen ontkomen aan
Ja, één ding is zeker
Er is geen ontkomen aan