De kleuren van de steden

In de kleuren van de steden
valt de wereld in zijn plooi,
op zijn plaats en op zijn poten,
en hij pronkt er met den tooi
van de schitterende tonen
uit het prisma zonder toom
waar 'a mensen kunnen wonen
in 'ne polychromen droom,
kunnen wonen in 'ne polychromen droom.

Laat de kleuren van de steden
ons verleiden tot 'ne lach,
en beletten dat we kwijnen
in bedenkelijk gedrag,
'lijk versteende parvenukes
zonder leven in hun lijf,
zonder bloemen voor de ramen
van hun standingvol bedrijf,
voor de ramen van hun standingvol bedrijf.

Met acryl of zuiver olie,
mat pastel of aquarel
in de jacht van alle dagen
zijn er kleuren in het spel
die de straten maquilleren
tot verleidelijke dam's,
die hun eigen etaleren
in de lichten van de trams,
etaleren in de lichten van de trams.

Ga maar zien, en constateren
dat de regenboog verbleekt
in het moedig reflecteren
van de verf die ge riekt
op de deuren en de muren
van café en restaurant,
bij Chinezen en Liguren
in Shangai en Avignon,
bij Chinezen in Shangai en Avignon.

't Is uit vrije wil gekomen
dat 'k de stad niet meer verlaat
is 't in Gent, Madrid of Rome,
'k voel me 't beste in een straat,
tussen menselijke kleuren,
tussen kommer en jolijt,
en demonen die me sleuren
langs de wegen van den tijd,
totdat woorden en gedachten
onverbiddelijk vergaan
en de kleuren van de stad niet meer bestaan.