Wolfgang ambros

Da berg

Wolfgang ambros
Groß und mächtig, schicksalsträchtig,
Um seinen Gipfel jagen, Nebelschwaden
A Donnern schickt er oft ins Tal
Und dann schauderts alle auf amal
Wann er donnert, Gott behüt, der Berg der kennt ka Einsegn nit

Watzmann, Watzmann, Schicksalsberg,
Du bist so groß und i nur a Zwerg

Vü hats scho pockt, am Berg aufiglockt
G’folgt sinds im tapfer, oba der Berg, der wüll sei Opfer
Der Berg der loßt hoit niemand aus,
Drumm steigts ned auffe, bleibts liaba z’Haus
Alle san se lange tot, weu hoit der Berg ka Einsegn hot

Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!