S-ciarös de lüna, sberlüs de stele
S’encanta l’aria, se sliga ‘l vent
Sgörles le foìe, sömèa ca i löcia
Fregòi de éta, falìe d’arzent
“a s’va par ol senter, i pas arent al cör
S’engropa ‘po la us, s’entorcia fò i penser
Ma resta amò l’amur, l’amur al stanta a mör
I pas sopra ‘l senter, i pas arent al to cör”
S’encanta l’aria, se sliga ‘l vent
Sgörles le foìe, sömèa ca i löcia
Fregòi de éta, falìe d’arzent
“a s’va par ol senter, i pas arent al cör
S’engropa ‘po la us, s’entorcia fò i penser
Ma resta amò l’amur, l’amur al stanta a mör
I pas sopra ‘l senter, i pas arent al to cör”
La noc serena la te cunsula
L’anima ‘n pena con tanta pas
E ‘l sonc ca regna despus ai frassen
Te smorsa l’ansia ca ve de lons
La val sbasìda la nina ‘l sère
Sciarös de luna, sberlus de stele
E lu ‘l refiada ‘n de la so cüna
Sberlüs de stele, sciarös de luna
Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!
Il Confine
Damnati ad metalla