Cantiga de falván

Cando quero canto, canto
cando canto canto ben(e)
non se me pon no camiño
arrodeo de ninguen(e)

Ai Amor, arrodeo de ninguen(e).

Se en Galiza traballasen
os que arrumban o diñeiro
medraria pan na artesa
e millo no cabaceiro

Ai Amor, e millo no cabaceiro.

A vida que leva o probe
e como a vida de un grilo
polo dia moita fame
pola noite moito frio

Ai Amor, pola noite moito frio.

Esta noite ha de chover
que leva cercado a lua
para uns e sinal de fame
para outros de chea e fartura

Ai Amor, para outros de chea e fartura.

Voa unha vella cantiga
entre as uces de falvan(e)
que me rouba o sentimento
e me traba como un can(e).

Ai Amor, e me traba como un can(e).