North

Ostatni zerca

North
Ostatni zercaGdy byłem dzieckiem wciąż słyszałem głosy
Me drobne ręce nie znały bezruchu
Z ogniem I wodą złączyłem swe losy
I pośród gwiezdnych błądziłem odruchów

Bór mi rozchylał zielone ramiona
I dawał poznać przedsmak tajemnicy
Natura wieczna I nieujarzmiona
Pulsuje dziką krwią w mojej tętnicy

Młodzieńcem będąc przemierzałem drogi
Z kurhanów przodków I od chat mych braci
Do świątyń, w których trwały stare Bogi
Nim świat je zdradził I nim je utracił

Uczyłem wiary I dla praw szacunku
Zaś mnie świat uczył pokornej wdzięczności
Na podobieństwo szlachetnego trunku
Poił mnie z czary odwiecznej mądrości

Wiek mi dojrzały wyrył zmarszczki troski
Na moim czole, jak na korze drzewa
Widziałem! Ogień trawił święte gaje, wioski
A krzyk mordowanych przeszywał mi trzewia

Widziałem! Padali jak deszczu strumienie
A los mi przeznaczył rozpacz I udrękę
I rąk bezradnych żałościwe drżenie
Gdy moim oczom zgotowano mękę

Zostanę na ziemi mego przeznaczenia
Wiary mi przecież nie wydarli z serca
Na stos ognisty bez lęku I drżenia
Wstąpi ostatni, stary kapłan - Żerca

Último zercaQuando eu era criança, ainda podia ouvir vozes
Minhas mãos pequenas não sabiam a imobilidade
Com fogo e água, juntei-me ao meu destino
E eu estava no meio de reações estelares
Bor soltou os braços verdes
E ele deu um gostinho do mistério
Natureza eterna e indomável
Pulsos com sangue selvagem na minha artéria
Eu era jovem quando viajei pelas estradas
Dos túmulos dos meus antepassados e das cabanas dos meus irmãos
Para os templos onde os antigos deuses duraram
Antes que o mundo os traísse e antes que os perdesse
Eu ensinei fé e pelos direitos do respeito
O mundo me ensinou humilde gratidão
Como a bebida nobre
Ele bebeu da taça da sabedoria eterna
Minha idade madura esculpida rugas de preocupação
Na minha testa, como na casca de uma árvore
Eu vi! Fogo consumido bosques sagrados, aldeias
E o grito do povo assassinado perfurou minhas vísceras
Eu vi! Os riachos estavam chovendo como chuva
E o destino me destinou ao desespero e ao tormento
E mãos indefesas tremendo
Quando meus olhos foram atormentados
Eu vou ficar na terra do meu destino
A fé, afinal de contas, não apagou meu coração
Para a pilha de fogo sem medo e tremor
O último e antigo padre - Żerca se unirá
Encontrou algum erro na letra? Por favor envie uma correção clicando aqui!